Socjalizacja szczeniąt i ryzyko zachorowań w pierwszych tygodniach życia

Fundacja ODIN

Notatka i dokument opracowany przez AVMA (American Veterinary Medical Association) dot. socjalizacji szczeniąt

Brak  odpowiedniej socjalizacji szczeniąt  przyczynia  się do wielu problemów  behawioralnych.  Problemy behawioralne natomiast  przyczyniają się, między innymi, do większej bezdomności psów, jeśli opiekunowie sobie nie poradzą z psem w późniejszym czasie i oddadzą go do schroniska.

Aktualnie  nie  ma  jednego  ustalonego  sposobu radzenia sobie z socjalizacją  szczeniąt i jest wiele nieporozumień  w  tej  kwestii.  Wielu  opiekunów  młodych  psów  jest  informowanych  przez wetery-narzy jak należy postępować bezpiecznie i socjalizować psa. Jednak pomimo tej informacji wiele osób nie zachowuje tej ostrożności co czasem prowadzi do choroby lub nawet śmierci szczeniaka.

Dlaczego opiekunowie nie przestrzegają zasad bezpieczeństwa?

Z różnych powodów. Podczas wizyty u weterynarza dużo się dzieje. Opiekun ma szczeniaka na rękach, piesek się wierci lub piszczy, przechadzają się inne zwierzęta i ludzie, a w tym czasie weterynarz tłumaczy wiele ważnych spraw, w tym jak należy bezpiecznie socjalizować. Zazwyczaj opiekun nie jest w stanie zapamiętać wszystkich informacji lub po prostu nie dokładnie je zrozumie. 

Z drugiej strony spora ilość właścicieli wcale nie socjalizuje swojego szczeniaka do czwartego miesiąca życia, ponieważ zostali tak poinstruowani, dla bezpieczeństwa.

Ten problem istnieje w wielu krajach. W celu zminimalizowania tego problemu i rozwiania wszelkich wątpliwości co do właściwego i bezpiecznego postępowania,  lekarze weterynarii w Stanach Zjednoczonych we współpracy z behawiorystami opracowali dokument, który ma na celu przekazanie opiekunom psów jak najdokładniejszych informacji na ten temat, aby szczeniak otrzymał potrzebna socjalizacje i był przy tym jak najlepiej zabezpieczony przed zakażeniem.

Uważam, ze tego typu dokument powinien być przekazywany opiekunom psów podczas wizyty. W ten sposób zapobiegniemy nieporozumieniom czy przeoczeniu jakiejś ważnej informacji. Dokument można na spokojnie przestudiować w domowym zaciszu.

''Okres socjalizacji szczeniąt, który trwa od 6 do 14 tygodnia życia, jest krytyczny dla rozwoju i odpowiedniego zachowania psa. W tym czasie pozytywne doświadczenia z innymi psami, ludźmi, hałasem i aktywnością mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia lękowych zachowań, takich jak agresja i fobie, w późniejszym życiu psa. Szczenięta, które nie są prawidłowo socjalizowane są bardziej podatne na problemy behawioralne, które mogą sprawić, że właściciele oddadzą je do schroniska.

 

Ten okres socjalizacji pokrywa się z okresem podatności na choroby, w tym parwowirusa i zakażenie wirusem nosówki. Szczenięta potrzebują socjalizacji z innymi psami, ale te psy muszą być dobrze zaszczepione i zdrowe. Aby w pełni chronić szczeniaka przed parwowirusem psów, ostatnia dawka szczepionki parwowirusowej musi być podana w wieku 14-16 tygodni, niezależnie od liczby dawek podanych we wcześniejszym wieku. Dopóki szczeniak nie będzie w pełni chroniony, nie zabieraj psa do parków dla psów lub innych miejsc, w których jest narażenie na kontakt z psami z wątpliwa lub nieznana historia szczepień.

Dopuszczenie szczenięcia, w wieku 6-14 tygodni, do zajęć socjalizacyjnych, może być doskonałą okazją do właściwej socjalizacji, ale istnieje ryzyko zakażenia. Aby zmniejszyć ryzyko, szczenięta w klasach powinny być w podobnym wieku i tej samej historii szczepień, powinny być zbadane i uznane za zdrowe przez lekarza weterynarii przed rozpoczęciem zajęć. Właściwe warunki sanitarne (w tym natychmiastowe sprzątanie „wypadków”) podczas zajęć zapewnia dodatkową ochronę przed infekcją. Pierwsza szczepionka dla szczeniąt powinna być podana, co najmniej 7 dni przed pierwszymi zajęciami. Szczenięta z objawami choroby (biegunka, kaszel, gorączka itp.) nie powinni uczęszczać na zajęcia socjalizacyjne dla szczeniąt, dopóki całkiem nie wyzdrowieją.

 Jeśli pozwalasz szczeniakowi na interakcję z psami należącymi do twojej rodziny lub przyjaciół, upewnij się, że psy były odpowiednio zaszczepione i odpowiednio zsocjalizowane, aby uniknąć negatywnych doświadczeń, które mogą mieć negatywne skutki długoterminowe i wpływ na zachowanie szczeniaka. Podobnie, jeśli posiadasz starszego psa i planujesz wprowadzić szczeniaka do swojego domu, upewnij się, że starszy pies jest odpowiednio zaszczepiony.

Ważne jest, aby pamiętać, że ryzyko infekcji jest bardzo niskie dopiero 7-10 dni po ostatnim szczepieniu w wieku 14-16 tygodni, i wtedy można pozwolić na socjalizacje szczenięcia z wszystkimi psami.''

​Fundacja ODIN – Anna Wysocka

Podobne materiały